หนักเกินไปแล้ว
แย่มากๆ เมื่อวานนี้พบว่าตัวเองหนักที่สุดในชีวิตคือ 95 กิโล
ครั้งสุดท้ายที่ชั่งน้ำหนักคือเมื่อสองเดือนที่แล้วก่อนหนูลินเกิด
ตอนนั้นหนัก 92 กิโล สามกิโลคิดเป็นสามเปอร์เซนต์กว่าๆ
ของน้ำหนักตัวภายในสองเดือน
ต้องโทษหนูลิน ที่เกิดมาทำให้พ่ออยู่ดึกๆ คอยดูหนู พ่อก็เลย
กินโน่นกินนี่ไปเรื่อย
ต้องโทษออฟฟิศใหม่ ที่อยู่ใกล้เซเว่น ใกล้ท้อปสุดๆ เดินลงไป
ซื้อโค้กกินทุกบ่าย
ต้องโทษเซเว่น ที่ลดราคาทรอบเบอโรน ซื้อสองแถมหนึ่ง
เท่ากับซื้อสามแท่งในราคาสี่สิบสี่บาท ถูกสุดๆ
ต้องโทษจุฬาฯ ที่ปิดเทอม ทำให้มีเวลาไปแฮงค์เอ้าท์อยู่ที่
ออฟฟิศมากขึ้น
ต้องโทษฟ้าโทษฝน ที่ผ่านมาตกบ่อยเหลือเกิน จนไม่อยาก
ออกไปเล่นกอล์ฟ เพราะมันเฉอะแฉะ
ต้องโทษป้าโรงอาหารไอดี ที่อาหารไม่อร่อยเอาซะเลย
จนต้องดิ้นรนออกไปหาของอร่อยๆที่อื่นกิน(เยอะๆ)
ต้องโทษพี่ขี่มอเตอร์ไซค์ขายกาแฟโบราณหน้าไอดี
ทำให้สะดวกเหลือเกินที่จะกินชาเย็นหวานๆ ได้ง่ายเหลือเกิน
ต้องโทษ................
เฮ่อ!
posted by Puvanai Dardarananda @ 12:45 PM
0 comments
